Fonh.gr
“ΥΠΑΡΧΩ” – Η ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ
Χριστούγεννα και διαλέξαμε να δούμε την πολυαναμενόμενη ταινία με τίτλο “Υπάρχω” που είναι αφιερωμένη στη ζωή του αείμνηστου λαϊκού τραγουδιστή Στέλιου Καζαντζίδη, στο Σινέ Κρόνιο στις Σερρες.
Αποκλειστικό: Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη στη Δάφνη Σερρών!
Δεν είναι τυχαίο ότι η ταινία έκοψε 130.000 εισιτήρια στην πρώτη εβδομάδα προβολής σε όλη την Ελλάδα. Και αν παει στο εξωτερικό, Γερμανία, Αυστραλία θα γίνει χαμός.
Tips: Ο Στέλιος Καζαντζίδης έφυγε από τη ζωή στις 14 Σεπτεμβρίου 2001, στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, σε ηλικία 70 ετών, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
Ανεξάρτητα το τι ακούσματα έχει ο καθενας μας θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι ο Στέλιος Καζαντζίδης ήταν ένας μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής που όμοιο του δεν έβγαλε η Ελλάδα.
Με αφετηρία αυτό λοιπόν και η υπερβολική αγάπη που υπήρχε έμπρακτα και υπάρχει για έναν καλλιτέχνη, όσο ήταν στη ζωή και μέχρι σήμερα πολλά χρόνια από τον θάνατο του, κάνουν σπουδαίο το γεγονός να βλέπαμε σε ταινία τη ζωή του.
Έχουμε ξανά κριτικάρει την εταιρεία Tanweer για το “Σμύρνη μου αγαπημένη” ακριβώς δύο χρόνια πριν και κάποιες αστοχίες που υπήρχαν στο σενάριο και τα ιστορικά στοιχεία της Μικρασιατικής καταστροφής.
Ως παραγωγοί της Σερραικης εταιρείας παραγωγής FONH Films, καταρχάς έχουμε μείνει ευχαριστημένοι που είδαμε ουρές κοσμου στο Σινέ Κρόνιο για μια ταινία. Ωραία τα καφέ, τα σουβλακια, τα γηπεδα και τα ουζερί, αλλά να δούμε και μια ταινία δεν είναι κακο.
Οι Κώστας και Γιάννης Δελης που γράφουν αυτό το άρθρο στο FONH.GR είναι παιδιά του Σερραίου μουσικού (μπασίστα) Τάκη Δελή. Στις παλαιότερες συζητήσεις με τον πατέρα μας, ο ίδιος θεωρούσε τον Στέλιο Καζαντζίδη, ως τον καλύτερο τραγουδιστη που ανέδειξε η Ελλάδα.
“Αυτό το χάρισμα που είχε στη φωνή του δεν το είχε κανένας αλλος, ήταν σα να είχε καταπιεί μια ορχήστρα μόνος του όταν τραγουδουσε”
Ο Χρήστος Μάστορας κεντρικός τραγουδιστής και επιτυχημένος με το νεανικό συγκρότημα “Μέλισσες”, υποδύεται τον Στέλιο Καζαντζίδη.
Αυτό έχει διχάσει πολλούς fun του Καζαντζίδη που θεωρούν ιεροσυλία να υποδυθεί ο Μάστορας τον “Στελλαρα” τους. Κακώς όμως ασχολούνται τόσο πολυ, γιατί τότε με αυτό το σκεπτικό δεν θα έπρεπε να γυριστεί καμία βιογραφία ταινία.
Μιλάμε τώρα για έναν ερμηνευτή τον Χρήστο Μαστορα που πρότυπο του όταν έμενε στο Κουκάκι, είχε τον τραγουδιστή τον Metallica και άκουγε Πυξ Λαξ.
Ο 38χρονος ποπ σταρ δεν ξέρω πόσο του άρεσε μουσικά ο Στέλιος Καζαντζίδης, όμως πρέπει να παραδεχτούμε ότι το πάλεψε πολύ και γενναία για να υποδυθεί αυτόν τον ρόλο.
Του αναγνωρίζουμε πως ένας τραγουδιστής του 2024 είναι δυσκολο να μιμηθεί σε έναν μεγάλο βαθμό τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα και φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη που έζησε σε άλλες εποχές.
Του αναγνωρίζουμε την προσπάθεια του να γυρίσει για πρώτη φορά ταινία, ενώ δεν είναι ηθοποιός και αυτό δεν φαίνεται σε κανένα σημείο ότι είναι η πρώτη του ταινία.
Είναι δυσκολο από το “Δεν έχω ιδέα” σόλο επιτυχία του το 2019 να ερμηνεύσεις το “Υπάρχω”!!!
Ο Σκηνοθέτης της ταινίας καλώς κάνει και γυρίζει γύρω από τον πρωταγωνιστή του, όμως η Μαρινέλλα (Ασημένια Βουλιώτη) έπρεπε να έχει περισσότερο ρόλο.
Ήταν οξύθυμος, μουτρομενος, γελούσε ελάχιστα, αλλά αυτά δεν τα υιοθετεί η ταινία. Επίσης δεν μας αναφέρει το έγινε με τον τζόγο και πόσο εθισμένος ήταν.
Η μεγάλη παραγωγή (εννοούμε πολλά άτομα) έχει διαβάσει καλά τον Στέλιο Καζαντζίδη στις εκφράσεις, κινήσεις του, τρόπο ομιλίας και έχει “δασκαλεψει” καλά τον πρωταγωνιστή.
Ωραία ψηλη γυναίκα, χυμώδης η ηθοποιός Κλέλια Ρενεση, αλλά, έχει ένα βασικό αλλά, λιγο υπερβολική για Καίτη Γκρέυ και για αυτόν τον ρόλο. Αντίθετα, πιο κοντά στον ρόλο της Μαρινέλλας η άλλη ηθοποιός Ασημένια Βουλιωτη.
Ένα μεγάλο αρνητικό ίσως που μπορούμε να βρούμε, είναι το τέλος της ταινίας που είναι λίγο άστοχο και απότομο με την μητέρα του Καζαντζίδη να κλαιει.
Από το 1975 έως το 2001 έπρεπε να μας δείξουν τι έγινε, όταν αναφερόμαστε στη ζωή του καλλιτέχνη. Το τραγούδι που έγραψε ο Γιάννης Πάριος το 1987 με τίτλο “Το δικό σου αμάρτημα” είναι ίσως το πιο δημοφιλέστερο άκουσμα στην Ελλάδα.
Φυσικά και πως πείστηκε να συμμετάσχει από τον Αντώνη Βαρδή στο τελευταίο του τραγούδι “Στην Ελλάς του 2000” το 1995!!!
Ατόπημα. Δεν μας ανέφεραν ποτέ τι έγινε με τον ύμνο της ποδοσφαιρικής ομάδας ΑΕΚ “Νικήστε” που έγραψε σε ένα τρένο πηγαίνοντας στη Γερμανία, με τον ΑΕΚτση Κολοκοτρώνη και ερμήνευσε ο Μίμης Παπαϊωάννου. Και ότι η Μαρινέλλα συμπαθούσε τον Άρη. Καμια αναφορά στα αθλητικά…..
Στην ταινία γίνεται μικρή αναφορά για τα πολλά δικαστήρια που είχε για τα τραγούδια του. Κυρίως η πιο γνωστή διαμάχη πολύ υπηρξε με τον Χρήστο Νικολόπουλο. Δεν είχανε στην ταινία ένα πλάνο δικαστικής αίθουσας.
Επίσης τις πολλές συνεντεύξεις που έδινε στα κανάλια (αρχές 90′) και τα παράπονα του με τις δισκογ;1ραφικες εταιρίες, που από ένα σημείο και μετά, με τα οποία ο λαϊκός τραγουδιστής ίσως και να εχανε το δίκιο του. Δεν ήταν υπέρ ήρωας ο Καζαντζίδης, ούτε όλα τα έκανε σωστά και καλά στη ζωή του. Μιλάμε όμως για μια δραματοποίηση του έργου.
Σύμφωνοι, είχε πολλά σουξέ στη ζωή του ο Στελιος Καζαντζίδης, αλλά στην ταινία δεν ακούσαμε τα παρακάτω τραγούδια.
Ζιγκουαλα – (1958)
Μαντουμπάλα – (1959)
Αλλοτινές μου εποχές – (1969)
Κάτω από το Πουκάμισο μου – (1975)
Νυχτερίδες και Αράχνες – (1978)
Το δικό σου Αμάρτημα – (1987)
Ψαρράς – (1989)
Βραδιάζει – (1992)
Στην Ελλάς του 2000 – (1995)
Από τις 19/12 έως 31/12 η ταινία προβάλλεται στον Κινηματογράφο ΚΡΟΝΙΟ στις Σέρρες. Δύο παραστάσεις καθημερινά: 19.00 και 22.00 το βράδυ.
