Fonh.gr
Ένα ακόμα μεγάλο αφιέρωμα έχει κάνει το FONH.GR και έχει σχέση με την Κοιλάδα των Αγίων Αναργύρων στις Σέρρες και την διασκέδαση διαχρονικά στην όμορφη περιοχή. Και το φετινό καλοκαίρι η ένδοξη κοιλάδα μας πέρασε δύσκολες στιγμές, αλλά κάτι φαίνεται να ανοίγει προς το καλό με τα νέα μαγαζιά που άνοιξαν.
Με αφορμή το άνοιγμα του Θeros Urban Paradise, αλλά και του Σπιτάκι.
Τώρα λοιπόν είναι η ευκαιρία να θυμηθούμε πως αυτό το μέρος ήταν το αγαπημένο των Σερραίων πριν πολλά χρόνια. Πολλά καταστήματα άλλαξαν ονομασία και ιδιοκτήτες, πολλά καταστήματα έχαναν κάποιες ημέρες τις σεζόν λόγω αστάθειας του καιρού. Ένα πράγμα δεν άλλαξε όμως, ότι είναι ένα εκπληκτικό μέρος που κάθε Σερραίος έχει αναμνήσεις, σέβεται και λατρεύει και είμαστε τυχεροί που την έχουμε την Κοιλάδα των Αγίων Αναργύρων.
Δείτε ένα νέο βίντεο που κάναμε για την Κοιλάδα των Αγίων Αναργύρων….
Ποια μαγαζιά υπήρχαν στην αρχή, ποια πριν λίγα χρόνια, ποια τώρα
Μετά το ανεπανάληπτο αφιέρωμα στην οδό Εθνικής Αντίστασης την δεκαετία του 90′ το οποίο εσείς κάνατε VIRAL με χιλιάδες κλικ και κοινοποιήσεις, ένα νέο αφιέρωμα του FONH για τους Σερραίους, έρχεται να ταράξει τα νερά.
Viral Θέμα: “Η πόλη που ποτέ δεν κοιμάται”: Δεκαετία 90′- Οδός Αμαρτίας-(new update)
Οδός Εξοχών – Οδός καλοκαιρινής διασκέδασης για τις Σέρρες
Το FONH.GR φέρνει στην δημοσιότητα μέσω του Χριστόφορου Μελλιδη ένα σπάνιο βίντεο – ντοκουμέντο από το πως ήταν η Κοιλάδα το 90′. Πατήστε κάτω και δείτε το…
Πάμε στην Κοιλάδα ή βόλτα στο Κολυμβητήριο!
Επίσης δείτε κάτω και ένα video με Drone από την Κοιλάδα που είχαμε ανεβάσει ως site το 2015!
Like and Share στο FONH για τα special αφιερώματα
Και προσθέσαμε ένα video από την δύσκολη σεζόν με Κορονοϊο το 2020…
ΠΡΟΣΟΧΗ: Όπως και στα άλλα αφιερώματα μας η συμμετοχή είναι αμφίδρομη. Δηλαδή, εμείς αρχίζουμε την καταγραφή και ότι υλικό έχουμε στην διάθεσή μας και εσείς ευγενικά και μέσα από σχόλια από τα social media μας θυμίζετε τι ξέρετε και τι μαγαζια ξεχάσαμε, έτσι ώστε να γίνει ολοκληρωμένο αφιέρωμα με τις δικές σας παρεμβάσεις.
Στείλτε το δικό σας υλικό στο messenger της ομάδας στο Facebook
Η βόλτα μας λοιπόν ξεκινάει από το τέλος της οδού Εθνικής Αντίστασης, από την αρχή της οδού Εξοχών. Φυσικά καλοκαίρι…
Και ποιος δεν θυμάται το “Cavallino D’Oro” (Χρυσό Αλογάκι) στο πάρκο στην αρχή της Κοιλάδας. Πολλά βράδια καλοκαιρινά για μια μπύρα είχε καρέκλες έξω, ενώ πολλοί το θυμούνται να λειτουργεί ως ένα εξαιρετικό Piano – Restaurant!
Μετά άλλαξε πολλές φορές χέρια, δεν πετύχαινε όμως. Το 2008 άνοιξε με την ονομασία Caldera (φωτό) ως καφέ-μπαρ, όμως η πορεία του τερματίστηκε άδοξα λίγα χρόνια μετά. Τώρα λειτουργεί ως κατάστημα OPAP-Play.
Απέναντι στο ξενοδοχείο ΞΕΝΙΑ πολλοί Σερραίοι έχουν πιει πολλούς καφέδες με φόντο την αρχή της κοιλάδας.
Και έπειτα το LA VISTA ένα υπέροχο εστιατόριο. Πολλά βράδια τα τελευταία χρόνια τα έχουμε περάσει στο Roof Garden του Ξενοδοχείου, όπου φαίνεται η κοιλάδα.
Αξέχαστη ήταν η Ταβέρνα κάτω από την Γέφυρα του Τσέλιου με μια αξιόλογη υπαίθρια αυλή με παιδική χαρά για τα παιδιά. Ο λεγόμενος “Κρασοπατέρας”, εξοχικό κέντρον. Κάτω δύο φωτό κολάζ από τον ζωγράφο Χριστόφορο Μελλιδη.
Αν και λίγο πιο μακριά από την Κοιλάδα, το εξοχικό κέντρο “Τα Αηδόνια”. Τα τελευταία χρόνια ήταν κλειστό και από το 2020 άνοιξε ξανά με το όνομα “Άρωμα Αυλής” που είναι μέχρι και σήμερα.
Όταν έστριβες από την ανηφορική στροφή στο Προδρομούδι, σου ερχόταν μια άλλη αύρα καλοκαιρινή τα βράδια…
Ανεβαίνοντας και από την ανηφόρα στο Προδρομουδι απέναντι υπάρχει μια ταβέρνα που λέγεται “Παράσταση”.
Στην Γέφυρα του Κατακονόζι, λίγα μέτρα πιο πάνω, λίγα πιο κάτω, υπήρχε ο παραδοσιακός καλαμποκάς..
Η ταβέρνα το “Ημεροβίγλι” είχε μεγάλη ιστορία στις παρέες, δυστυχώς ομως έκλεισε το 2021 με την μοναδική καλοκαιρινή αυλή που έμοιαζε με… νησί και ήταν εκεί από το 2002.
Πιο πάνω η οικογενειακή Ταβέρνα Ζορμπάς που μετά από χρόνια έγινε η Ταβέρνα του Τρύφωνα. Πάντοτε έτρωγες εκλεκτά και οικογενειακά…
Μετά έγινε Παιδότοπος με την επωνυμία Αμπεμπαμπλόμ. Τώρα δυστυχώς είναι εγκαταλελειμένο…
Εκεί που ήταν το θρυλικό Cuba cafe bar και το 2020 ξανάνοιξε, είναι χαρακτηριστικό ότι λεγόταν έτσι πριν 20 χρόνια. Στέκι φοιτητών, μαθητών τα καλοκαίρια…Δυστυχώς ξαναεκλεισε με αυτήν την ονομασία, άλλαξε διεύθυνση και τώρα είναι γυμναστήριο. Κάτω φωτό το 2020…
Νωρίτερα ήταν το Ευ-Ζην (1999), πιο παλιά είχε την ονομασία “Γιάννης Restaurant”. Και όμως το 1987 υπήρχε η περιβόητη πιτσαρία και καφέ “Λητώ”.
Εκεί που είναι το Περίπτερο της κοιλάδας, την δεκαετία του 70′ ήταν καμπαρέ. Ναι ναι, με την ονομασία “Ισαμπέλα”. Μετά έγινε σουπερί… Και αυτό το καλοκαίρι δυστυχώς είναι κλειστό…
Εκεί που τώρα είναι το Restaurant “Σουσουραδα”, πριν λεγόταν “Ντομάτα”. Εκεί ήταν το θρυλικό Μπουζουκτδιδικο “Δειλινά” – (1968-1978), έχουν παίξει οι Αφοι Δελή, Παναγιώτης (μπάσο) και Νίκος (μπουζούκι).
Διεύθυνση Γιώργος Μαυρομάτης (ήταν ο πρώτος διδάξας) μαζί με τη γυναίκα του και τραγουδίστρια Φωφω Νταλμα. Έπειτα ανέλαβε ο Ιωάννης Καβουνης. Αργότερα, ονομάστηκε «Αναμνήσεις» (1979-1988) που επίσης άφησε εποχή. Τάκης Δώδος, Ηλίας Πετλιάκης οι ιδιοκτήτες και στην συνέχεια και ο Μπέμπης (Μπουζουκτσής) και ο Άρης Κουντουράς που ήταν τραγουδιστής. Τραγουδούσε και ο «Μιχαλάκης», έτσι τον θυμούνται οι περισσότεροι.
Θέλεις περισσότερα για τα μπουζούκια του 80′ στις Σέρρες; Τότε πατήστε παρακάτω στο μεγάλο αφιέρωμα του FONH που επίσης γνωρίζετε και αναδείξατε.
Η μόδα ήταν οι Ντίσκο για λίγα χρόνια, ώσπου ονομάστηκε μετά “Μακεδονική Ταβέρνα, η οποία είχε ζωντανή μουσική και δούλευε και τον χειμώνα. Δεν ξέρω πόσοι το θυμούνται, αλλά έγινε στην συνέχεια Porto Cafe. Κάποια εποχή το Κινέζικο Εστιατόριο ανέβηκε στην κοιλάδα. Μετονομάστηκε με νέα διεύθυνση ως “Ανατολικός” και μετά “Ντομάτα”. Μέχρι σήμερα λειτουργεί ως εστιατόριο “Σουσουραδα”.
Βρισκόμαστε στις αθλητικές εγκαταστάσεις του Κολυμβητηρίου.
Οι περισσότεροι έχουμε αναμνήσεις από τις σχολικές εκδρομές, που πηγαίναμε με τα πόδια και γυρνούσαμε επίσης.
Τις 2 προηγούμενες καλοκαιρινές σεζόν λειτουργουσε το Coffee Kiosk 47, στο κυλικείο του κλειστού Κολυμβητηρίου και με εξωτερικό μπαλκόνι.
Πίσω από το Κολυμβητήριο υπήρχε ένα εξαιρετικό υπαίθριο Club με την επωνυμία “ΧΡΩΜΑ” που λειτουργούσε από το 1991-2007 και φυσικά έχει γράψει την δική του ιστορία.
Αλήθεια πόσα καλοκαιρινά βράδια έχουμε περάσει εκεί χορεύοντας πολλές ξένες επιτυχίες (Fiesta-96′), (WINK- Higher State of Consciousness-97′), (FAITHLESS-Insomnia).
Εκεί που τώρα είναι το Club BANE, δυστυχώς και φέτος το καλοκαίρι δεν άνοιξε, ήταν “Disco Top Garden” το 1983 και για τρία χρόνια. Ρεμπετάδικο ήταν η ονομασία του το 1987. Σημερινοί 50αρηδες σίγουρα διασκέδαζαν στην “Πολιτεία” το 1988-1990.
Επίσης έγινε “Σοδομα και Γόμορα” το 1995. Στο Club “ΧΑΟΣ” σίγουρα έχεις ξενυχτήσει με ένα ολόκληρο αεροπλάνο ως ντεκόρ να βρίσκεται στον μεγάλο υπαίθριο χώρο. Μετονομάστηκε στην συνέχεια σε “ICE”. Έπειτα έγινε “Femme Fatale”. Το 2012 έγινε “Room 88”.
Πολλοί θυμούνται το Club Valey. Δυστυχώς ούτε φέτος δεν άνοιξε…
Παλαιότερα το “FOX” (1981-1984), μας είπατε για το Rollers. Μια επιβλητική ταμπέλα είχε το θρυλικό “Αβαντάζ” το 1990. Το μόνο σίγουρο είναι πως είχε έναν πορτιέρη που αν σε έκοβε για μικρό στην παρέα ή δεν συνοδεύοσουν από γυναίκες, δεν περνούσες μέσα.
Ένα ποτό σίγουρα έχεις πιει στο “Koukos” μέχρι το 1994. Φυσικά θα θυμάσαι το καράβι που είχε μέσα στο υπαίθριο μαγαζί και ήταν βέβαια κάτι το πρωτοποριακό.
Ένα χρόνο μετά έγινε “De Coy” αλλά κράτησε δύο χρόνια. Από το 1998 έως το 2005 το “Μπλε” ήταν πιο επιτυχημένο. Άλλα μαγαζιά, ήταν το Mare-Mare (2006), Island (2008), Ονειροπαγίδα (2009-2012). Πήγαινες στο HOOK (2013) και SINATRA και φέτος!
Δίπλα στο Κολυμβητήριο υπήρχε για πολλά χρόνια ένα γωνιακό αναψυκτήριο με μια μικρή λίμνη με… κύκνους. Ήσυχο μέρος για λίγο μεγαλύτερους και αγαπημένος προορισμός. Λεγόταν “Κύκνος”.
“Πάμε στα παπάκια”, έλεγαν, ενώ εδώ και λίγα χρόνια λέγεται “St astra Polyxwros”.
Δίπλα στις ανοικτές μπασκέτες, συναντούσε κανείς ένα εντυπωσιακό μαγαζί το “La Piscine”.
Η εντυπωσιακή πισίνα του για μπάνιο, σε δροσίζει μεσημέρι και βράδυ, γινόταν ακόμα καλύτερη όταν βραδιαζε και έπινες ένα ποτό, βλέποντας μια υπέροχη θέα. Κάποιες χρονιές λειτουργούσε και ως ταβέρνα, είχε και ζωντανή μουσική, δεχόταν δεξιώσεις, γάμους.
Κάποια στιγμή έγινε ψαροταβέρνα και μετά το 2001 μετονομάστηκε σε “Heaven”. Έγινε μετά Football Land 5Χ5 των Κατσαβάκη-Βέττα. Και μετά έγινε πάλι πισίνα με το όνομα “Macambo” από το 2019. Εδώ και τρία χρόνια είναι κλειστή…
Ως μια όαση δροσιάς μπορεί να χαρακτηριστεί το Αναψυκτήριο “ΒΑΛΕΡΙΑ” βρίσκεται στο Κατακονόζι απέναντι από το Κολυμβητήριο. Από την κατεδάφιση της Γέφυρας αντιμετώπισε προβλήματα με το άνοιγμα της για δύο σεζόν.
Δυστυχώς και φέτος η ξύλινη γέφυρα που περνούσες για να πας στο μαγαζί έσπασε από την υπερχείλιση του χειμάρρου. Όσοι προσέρχονται στο μαγαζί πηγαίνουν από τον παράδρομο από την εκκλησία Αγίων Αναργύρων.
Μέσα σε ένα καταπράσινο περιβάλλον σίγουρα έχεις φάει έναν ανεπανάληπτο Μπυρομεζέ με λουκάνικο και έχεις γευτεί απλά, αλλά φοβερά ανάμεικτα τοστ (ζαμπόν-κασέρι).
Επίσης δεν άλλαξε και το Κυλικείο στο ΔΑΚ Σερρών όπου ακόμα και σήμερα μπορείς να περάσεις στον εξωτερικό του χώρο, καλοκαιρινές βραδιές.
Και με γλυκά που είχε (πάστες, καριόκες, τρούφες) από το παλιό Ανώτερο και Βασακη. Είχε έναν εκπληκτικό ουζομεζέ με δάαφορες αλοιφές Τοστ διάφορα, Hot Dog. Την διεύθυνση εδώ και περισσουεεα απο 30 χρόνια έχει το ζεύγος Καραϊσκου.
Ανεβαίνοντας, οι παλαιότεροι είναι φυσικό να θυμούνται το Καλοκαιρινό Όνειρο του Δημήτρη Αραμπατζή αρχές του 80 μέχρι και το 1989. Ακρωτήρι λεγόταν το 1990.
Έπειτα ονομάστηκε Veggera για 2 χρόνια. Μετά ήταν της μόδας τα Ελληνάδικα και έγινε “Βαρελαδικο”. Τα πιο πολλά χρόνια ήταν ως “Δυτική Όχθη” και από εκείνο το όνομα το θυμούνται πολλοί Σερραίοι 40αρηδες τώρα. Μετονομάστηκε σε “Σπιτάκι Bar” και λεγόταν ξανά “Ακρωτήρι” μετά από τόσα χρόνια.
Είχε αρκετό χώρο ως μαγαζί και από την πίσω πλευρά, μια υπαίθρια ευχάριστη αυλή.
Το Μπαρ το “Κάϊρο” το 1989. Για τα τρία επόμενα χρόνια έγινε “Lobby bar”. Μετά έγιναν παιδότοποι Jumbo και Disney.
Εκεί που ήταν το Δημοτικό Αναψυκτήριο οι αναμνήσεις πολλών νέων, τώρα 35-40 χρόνων, ήταν από το Λούνα παρκ που υπήρχε στην περιοχή.
Η κοιλάδα κάτω στην φωτογραφία το 1989…με τις παλιές πορτοκαλί καρέκλες που σε γυρίζουν σε άλλες εποχές, ξένοιαστες, ανέμελες…
Η ρόδα του Λούνα Παρκ δέσποζε στο καλύτερο σημείο για να ανέβεις ψηλά….Το 2006 έγινε καφέ “Solimar” δεν πέτυχε πολύ με την ονομασία “Κρυφτό” μια δεκαετία πριν.
Πάμε ξανά προς τα κάτω…
Ήμασταν και είμαστε από τους τυχερούς που η πόλη μας έχει Θερινό Σινεμά και το έχουμε στην κοιλάδα.
Δίπλα εκεί που είναι τώρα το Θερινό Σινεμά, υπήρχε ένα καλαίσθητο για την εποχή Bar που λεγόταν Loca. Άνοιξε το 2006 ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο και έκλεισε έξι χρόνια μετά.
Το 2020 το πρώην “Remezzo” το κατεδάφισαν, πριν πολλά χρόνια (δεκαετία 50′) ήταν ο Φούντας που λεγόταν εξοχικό κέντρο “Πανόραμα”.
Τα “Κιόσκια” ήταν πιο μέσα και ιδιοκτήτες Τάκης (αείμνηστος) και Νίκος Εμμανουηλίδης. Ο Τάκης είχε το παρατσούκλι Φούντας. Αυτό μας είπε η κα Εύη Εμμανουηλιδου-Χαψα.
Ένα από τα πιο εμβληματικά μαγαζιά της Κοιλάδας όπου ήρθαν πολλοί καλλιτέχνες ήταν η “3η Βάρδια”, που άνοιξε το 1987 και έκλεισε 3 χρόνια μετά. Όσο δυνατό Brand name είχε όμως, άλλο τόσο έπιασε το “Cressento”.
Ο Γιώργος Παναγής (Αρκούδος) μας είπε ότι τότε εκείνα τα δύο μαγαζιά ξέφευγαν από το καθαρά σκυλαδικο στιλ και ήταν σε πιο μοντέρνο ύφος. Ο Αντώνης Ρέμος στα πρώτα χρόνια του, ήταν δίπλα στον Χρυσοχοιδη από την Καβάλα και ερμήνευε Γιάννη Πάριο και Μάκη Χριστοδουλόπουλο στο ρεπερτόριο του, στο ξεκίνημα του ως δεύτερη φωνή.
Μετά έγινε Disco αλλά δεν ξέρω ποιος το θυμάται. Tο 1993 έγινε “Marakes” για 2 έτη. Μετά λεγόταν “Χάντρες” το 1995 έως το 2000. Ένα χρόνο μετά άλλαξε πάλι ονομασία “Budha bar”. Τα τελευταία χρόνια λεγόταν “Remezzo” μέχρι το 2019. Μάλιστα στην συνέχεια το μαγαζί κατεδαφίστηκε!!!
Από το 2023 έχει ανοίξει μέχρι σήμερα το Cityzen Canteen.
Απέναντι τώρα, “Το Στέκι του Ραφ” μια καλοκαιρινή υπαίθρια ταβέρνα το 90. Την δεκαετία του 70 το θυμόταν ως “Τζάκι”.
Παλαιότερα ήταν μπουζουκτδιδικο. Τελευταία λεγόταν “Παιδότοπος Κοιλάδα” και ακόμα υπάρχει η σχετική ταμπέλα.
Στην τεχνητή λίμνη πόσοι περίπατοι όλα αυτά τα χρόνια.
Σίγουρα οι πιο παλιοί θυμούνται την “Υδρόγειο” τέλη της δεκαετίας του 80′. Το 1990 μετονομάστηκε σε “Αυλαία”. Ένα χρόνο μετά έγινε Club με την ονομασία “Agora”. Και ως “GHOST” ήταν το 1993 αλλά δεν κράτησε πολύ. Μας είπατε για την “ΒΑΒΕΛ” την δεκαετία του 90′. Σε αυτή την χιλιετία που ζούμε στις αρχές και για 5 χρόνια έγινε “Ελληναδικο”. Λίγοι θυμούνται το 2012 ότι λεγόταν και “Hollywood”.
Επίσης από τότε που έγινε το ξενοδοχείο Ελπίδα Resort, πολλοί Σερραίοι θυμούνται την διασκέδαση στην πισίνα τα καλοκαίρι με το μπαράκι, το καφέ με την όμορφη θέα και το εστιατόριο.
Ως τερματικό σταθμό στην διασκέδαση μας βάζουμε φυσικά και τον Κουλά (Πύργος του Ορέστη), το κέντρο διασκέδασης που υπήρχε στην Ακρόπολη των Σερρών. Εκεί γινόταν παλια πολλές δεξιώσεις και γάμοι.Το περιβόητο Τουριστικό Περίπτερο.
Μια μπύρα, ένα ποτό το καλοκαίρι, ένα δροσιστικό παγωτό υπερπαραγωγή σε ειδικό ποτήρι πρέπει να έχεις φάει. Την δεκαετία του 70 μας είπε ο κ.Χρήστος ότι είχε μια μπουάτ με μουσική στο υπόγειο. Κάτω φωτό από το 1969 από το αρχείο του κ.Αγγελου Βακαλου και τους αδερφούς Τσακίρη.
Εδω και λίγα χρόνια από 1η Μαϊου 2013 βρίσκεται το CITYZEN που στηρίζει επάξια το πιο ψηλό και ίσως καλύτερο μέρος της πόλης.
φωτο-πηγές: Αρχείο FONH, φωτό Αφοι Δελή (Παναγιώτης και Νίκος), Φωτό και βίντεο Χριστόφορος Μελλίδης, SER-FREE, Χρυσάνθη Ιακώβου, Άγγελος Βάκαλος, Αφοι Τσακίρη, Καραίσκος, Άκης Μορφακίδης.
